The Intern





















Πρέπει να είσαι αρκετά τυχερός για να πετύχεις κάποια καλή αμερικάνικη κωμωδία και ανήμερα της Πρωτοχρονιάς του 2016 διαπίστωσα ότι είχα τελικά αυτήν την τύχη. Η επιλογή βέβαια της ταινίας "The Intern", με τον ελληνικό τίτλο "Ο Αρχάριος", μόνο τυχαία δεν ήταν. Όταν το σενάριο και η σκηνοθεσία είναι της Nancy Meyers (Father of the Bride, What Women Want, Something's Gotta Give) και τον πρωταγωνιστικό ρόλο έχει ο κορυφαίος ηθοποιός Robert De Niro (2 Όσκαρ, 42 διακρίσεις και 77 υποψηφιότητες) τότε τα πράγματα σοβαρεύουν….
Ο 70χρονος συνταξιούχος Ben (Robert De Niro) ζει μόνος του, καθώς έχει ήδη χάσει τη γυναίκα του. Θεωρεί ότι η συνταξιοδότησή του είναι μια συνεχής και αδυσώπητη προσπάθεια για δημιουργικότητα, ενώ συνειδητοποιεί ότι το κλειδί στο πρόβλημά του είναι να συνεχίσει να κινείται με κάθε τρόπο. Να ταξιδεύει, να σηκώνεται, να βγαίνει από το σπίτι του και να έχει κάπου να πηγαίνει. Όσο για τις υπόλοιπες δραστηριότητες έχει το γκολφ, τα βιβλία, το σινεμά, το πινάκλ, τη γιόγκα, το μαγείρεμα, τα μαθήματα κινέζικων και τις …κηδείες. Όμως είναι ξεκάθαρος όταν δηλώνει :
"Μη με παρεξηγείτε, δεν είμαι δυστυχισμένος άνθρωπος. Το αντίθετο. Ξέρω απλά ότι υπάρχει μια τρύπα στη ζωή μου, που πρέπει να γεμίσω. Σύντομα."

Έτσι, σε μία από τις πρωινές εξόδους του βρίσκει τυχαία σε μία αγγελία αυτό ακριβώς που έψαχνε. Μεγάλη ιδιωτική διαδικτυακή εταιρεία προϊόντων μόδας, στο πλαίσιο κοινωνικού προγράμματος, ζητά να προσλάβει άτομα άνω των 65 ετών με οργανωτικές ικανότητες και γνήσιο ενδιαφέρον για το ηλεκτρονικό εμπόριο. O Ben περνάει με επιτυχία τις σχετικές εξετάσεις, προσλαμβάνεται και σύντομα βρίσκεται σε ένα εργασιακό περιβάλλον με πολύ νέους ανθρώπους και νέες τεχνολογίες. Με την εμπειρία των 40 χρόνων εργασίας του, τη μεγάλη επιθυμία του να προσφέρει, την ηρεμία του και την υπομονή του γίνεται χρήσιμος και σύντομα ορίζεται ως ασκούμενος στην ιδιαίτερα σκληρή και απαιτητική ιδιοκτήτρια της εταιρείας, την Jules (Anne Hathaway), παρά τις δικές της σοβαρές αντιρρήσεις. Η Jules εκτός από την ευθύνη της εταιρείας είναι παντρεμένη και μητέρα ενός μικρού κοριτσιού.

Τα υπόλοιπα ουκ ολίγα που συμβαίνουν στην ταινία δεν θα ήθελα να σας τα αποκαλύψω.   




















Η υπέροχη Anne Hathaway (The Dark Knight Rises, Les Misérables, Interstellar) είναι εντυπωσιακή στο ρόλο της διευθύντριας της εταιρείας και δείχνει να παίρνει την εκδίκησή της για όλα όσα είχε υποστεί από την επίσης γυναίκα και εξίσου σκληρή εργοδότριά της διευθύντρια στη θαυμάσια ταινία "The Devil Wears Prada".




















Ο Robert De Niro είναι απλά απίστευτος και εξίσου πειστικός όπως σε ανάλογες ταινίες αυτής της κατηγορίας (Little Fockers, Analyze This, Meet the Parents,  και βέβαια η υπέροχη ταινία Everybody's Fine). 

Αξιοσημείωτος είναι και ο ρόλος της Rene Russo που, ως Fiona, έχει την ευθύνη για τη χαλάρωση με μασάζ των υπαλλήλων της εταιρείας.





















Η ταινία προσφέρει άφθονο γέλιο χωρίς να λείπουν οι στενάχωρες στιγμές, οι στιγμές προβληματισμού αλλά και οι συναισθηματικές στιγμές.
Μεταξύ των σπουδαίων θεμάτων που θίγει η ταινία σημαντικότερα θεωρώ :  
α. τα υπαρκτά υπαρξιακά προβλήματα ενός συνταξιούχου και την ενδεχόμενη απογοήτευσή του από την εργασία του μετά από 40 ολόκληρα χρόνια,
β. την αναγνώριση που πρέπει να έχει ένας εργαζόμενος, όταν επιθυμεί να δουλέψει, να προσφέρει τις γνώσεις και την εμπειρία του, αντιμετωπίζοντας και τις πιο δύσκολες καταστάσεις με υπομονή, αξιοπρέπεια και χωρίς άσκοπες αντιδράσεις και εντάσεις, 
γ. τις επίπονες και χωρίς ξεκάθαρο ωράριο συνθήκες εργασίας των νέων στον υπεραπαιτητικό ιδιωτικό τομέα και τη σκληρότητα της εργοδοσίας, 
δ. την ευδιάκριτη απόσταση που χωρίζει τη νέα από την παλιά γενιά, θετική ως προς τις νέες τεχνολογίες και αρνητική ως προς την εμπειρία, την τάξη και τους τρόπους συμπεριφοράς,
ε. τη διαρκώς αυξανόμενη δυναμική των γυναικών σε θέσεις ευθύνης και τις δυνατότητες που τις δίνονται ώστε να έχουν τουλάχιστον ίσες ευκαιρίες με τους άντρες, και
στ. τη δοκιμασία που υφίσταται η συνοχή μιας οικογένειας στην οποία η γυναίκα έχει την ευθύνη μιας επιτυχημένης επιχείρησης και ο πατέρας ουσιαστικά αναλαμβάνει την ευθύνη του σπιτιού και την ανατροφή της μικρής κόρης της οικογένειας.





















Όσοι έχετε την ανάγκη να ξεκινήσετε τη νέα χρονιά με χαμόγελο, που χρόνο με το χρόνο λιγοστεύει για τους Έλληνες, η ταινία αυτή είναι κάτι σαν ψυχοθεραπεία πολλών χρόνων. Απλά θα τη λατρέψετε. 

Αλέξανδρος Παπαδόπουλος

Διάρκεια : 121’

Βαθμολογία : 10/10

----------------------

Το τρέιλερ της ταινίας