The Fault in Our Stars


















Η ταινία αρχίζει με την Hazel, την οποία υποδύεται η  Shailene Woodley (The Descendants, The Spectacular Now, Divergent), να αφηγείται ατενίζοντας τον έναστρο ουρανό.
Hazel : Πιστεύω πως έχουμε επιλογή στο πώς να διηγηθούμε μια θλιβερή ιστορία. Από τη μια πλευρά, μπορείς να την ωραιοποιήσεις όπως το κάνουν στις ταινίες και στα ρομαντικά μυθιστορήματα. Όπου όμορφοι άνθρωποι παίρνουν όμορφα μαθήματα. Και τίποτα δεν είναι τόσο χάλια που να μη φτιάχνει με μια συγγνώμη κι ένα τραγούδι του Πίτερ Γκάμπριελ. Αυτή η εκδοχή μ' αρέσει, όπως και σε κάθε κορίτσι. Πιστέψτε με. Αλλά δεν είναι η αλήθεια. Αυτή είναι η αλήθεια. Λυπάμαι….
Και η αλήθεια της Hazel, ενός κατά τα άλλα χαμογελαστού και αισιόδοξου 16χρονου κοριτσιού, ξεκινάει από τις πρώτες σκηνές και χωρίς περιστροφές με την κατάσταση της υγείας της.
Η Hazel σε μικρή ηλικία είχε διαγνωστεί με καρκίνο του θυρεοειδή 4ου σταδίου που στη συνέχεια έκανε μετάσταση και στους πνεύμονες. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να επωμίζεται σε μόνιμη βάση το βάρος μιας δεξαμενής οξυγόνου για τους ασθενείς πνεύμονές της. Ταυτόχρονα, έπρεπε να υποβάλλεται σε χημειοθεραπείες και να παίρνει πολλά χάπια. Όταν είδε πόσα χάπια της είχε χορηγήσει η γιατρός της δεν δίστασε να της πει.
Hazel : Σοβαρά, δώστε κι άλλα. Είμαι ο Κιθ Ρίτσαρντς των παιδιών με καρκίνο…..
Οι γονείς της ήταν δίπλα της να την βοηθούν, να την συμβουλεύουν αλλά και να της επιβάλλουν και πράγματα που δεν ήθελε όπως η συμμετοχή της σε μια γενικά θλιβερή Ομάδα Υποστήριξης για άτομα που πάσχουν από καρκίνο. Η Hazel παρά τις διαφωνίες που είχε με τους γονείς της θα παραδεχτεί :
Hazel : Το χειρότερο πράγμα απ' το να έχεις καρκίνο, είναι να έχεις παιδί που πάσχει από καρκίνο.
Τελικά, η Hazel θα γνωρίσει μέσα στην ομάδα υποστήριξης τον Gus, τον οποίο υποδύεται ο Ansel Elgort (Carrie, Men Women & Children, Divergent), έναν 18χρονο εξίσου με εκείνη χαμογελαστό και αισιόδοξο αθλητικό έφηβο με οστεοσάρκωμα που είχε ως αποτέλεσμα να του ακρωτηριάσουν το ένα του πόδι. Η κατάστασή του δείχνει να είναι ελεγχόμενη, σταθερή και μάλλον καλύτερη από αυτή της Hazel.
Ο Gus και η Hazel θα έλθουν κοντά, θα τους ενώσει το πάθος της Hazel για το φανταστικό βιβλίο "Μια αυτοκρατορική βάσανος" του επίσης φανταστικού συγγραφέα Peter Van Houten, θα ερωτευθούν και θα δώσουν στη συνέχεια μαζί προσωπικές μάχες αντιμετωπίζοντας την κατάστασή τους με δύναμη, χιούμορ αλλά και όπως είναι φυσιολογικό με φόβο.



















Πρόκειται για μια επική ιστορία αγάπης. Θα πρέπει να γυρίσουμε στο 1970 για να συναντήσουμε μια άλλη τόσο δυνατή αλλά και τραγική ιστορία αγάπης το αξεπέραστο Love Story με την Ali MacGraw και τον Ryan O'Neal. Θα με έφερναν σε πολύ δύσκολη θέση αν μου ζητούσαν να βάλω κάποια από τις δύο ταινίες….πρώτη. Και αν το έκανα θα ήταν άδικο για τη δεύτερη. Άλλωστε, οι εξαιρετικές αυτές ταινίες γυρίστηκαν σε εντελώς διαφορετικές εποχές και είναι άδικο να μπουν σε κάποια ζυγαριά.




Η ταινία βασίζεται στο best seller μυθιστόρημα του John Green "The Fault in Our Stars". H σκηνοθεσία είναι του Josh Boone (Stuck in Love) και το σενάριο, που πετυχαίνει να ισορροπεί ανάμεσα στο δράμα και στο ότι "έτσι είναι η ζωή", των Scott Neustadter και Michael H. Weber (500 Days of Summer, The Spectacular Now).

Η μεγάλη, όμως, δύναμη της ταινίας είναι οι πρωταγωνιστές της. Η Shailene Woodley έχει μια αφοπλιστική γλυκύτητα και ευαισθησία. Η ερμηνεία της είναι απλά καταπληκτική. Αυτό είχε φανεί και σε προηγούμενες της ταινίες, οπότε δεν είχε να αποδείξει κάτι στην ταινία αυτή. Αντίθετα ο Ansel Elgort έπρεπε να αποδείξει αν πράγματι θα εξελιχθεί στο είδωλο που όλοι περιμένουν. Και τα κατάφερε μια χαρά, χάρη και στην εμφανέστατα καλή χημεία που είχε με την Shailene Woodley. 



















Εξαιρετική, όπως και στο πρόσφατο Wild αλλά και σε παλαιότερες ταινίες της, η Laura Dern στο ρόλο της μητέρας της Hazel και καταλυτικός ο ρόλος του Willem Dafoe στο ρόλο του κυνικού συγγραφέα Peter Van Houten.


















Η ταινία παρά το στενάχωρο θέμα της δεν είναι βαριά δραματική. 
Θα την παρακολουθήσετε με ένα ελαφρύ χαμόγελο στα χείλη που θα διακόπτεται από ελεγχόμενα αναφιλητά. Τα 126 λεπτά της μπορεί να σας φανούν και λίγα, γιατί όλα κινούνται ταχύτατα μέχρι το τέλος, ενώ δεν λείπουν και οι ανατροπές. Οι τελευταίες σκηνές της θα σας φέρουν αναπόφευκτα μια θάλασσα από δάκρυα…….
Η θερμή σύστασή μου προς αυτούς που αποφεύγουν να δείχνουν τα συναισθήματά τους είναι ή να μην την δουν (και θα χάσουν) ή να την δουν ολομόναχοι. Okay? Okay.

Αλέξανδρος Παπαδόπουλος

Διάρκεια : 126’

Βαθμολογία : 10/10